Lisette
vrouw - moeder - zus - tante - docente - creatief - gewichtsconsulente - broodbakken - groententuintje - voeding
Ik kijk mee met de training van een dame die een
hersenbloeding heeft gehad. Nu komt ze één keer in de week sporten. Ze is aan
één zijde verlamd en is in deze sportschool onder begeleiding van een
fysiotherapeut. Ze heeft soms wat hulp nodig, haar ene voet schuift bijvoorbeeld steeds weg
en die houd ik netjes op zijn plaats zodat zij haar benen kan trainen. Wat een
stoere dame, ze komt aan in een rolstoel, loopt korte stukjes met een kruk en
doet vervolgens een paar oefeningen op apparaten! Als ze 2 minuten en daarna 3
minuten op de fiets zit, vertelt ze dat ze vroeger vaak op de fiets zat. Met
haar kinderen voor- en achterop fietste ze overal naartoe…
's Middags doe ik mee met een groepsles: cross camp. Een
zware training waar je tien verschillende oefeningen krijgt, die je allemaal
vijftig keer moet herhalen. ’s Avonds loop ik ook stage en dan doe ik een Zumba-les
mee. Volgende week ga ik de spinning-les volgen en de week erna een
buikspierkwartier geven! Iedereen die er rondloopt legt me van alles uit, over
schema’s, oefeningen, intakes en spiergroepen. Vaak denk ik: o, ja dat heb ik
in de les gehad… maar nu snap ik het echt. Vervolgens denk ik in de les: ja,
dat hebben ze mij verteld op mijn stage!
Deze week ga ik drie dagen naar Utrecht, voor een training:
Rots en Water. Een weerbaarheids-training die ik daarna zelf kan geven. Het
worden drie lange dagen, van 8.30 uur tot 17.15 uur. Hopelijk heb ik (in het
hotel) nog wat tijd voor mijn stageverslag, want die studie gaat ook gewoon
door.
Vanavond ga ik aan de slag met een nieuwe cliënt, leuk! Men
loopt de deur nog niet echt (lees: echt niet) plat. Dus daar moet ik ook mee
aan de slag. Zoals onderzoeken naar advertentiemogelijkheden of misschien een
samenwerking met een sportschool. Daar zal ik in mijn vakantie maar over na
gaan denken. Met mijn oefencliënten gaat het in ieder geval goed. Ze vallen
rustig af en worden zich steeds meer bewust. Leuk om die terugkoppeling te
krijgen. Er komen berichtjes binnen (met foto’s) van een broek die eindelijk
weer past, een gezonde avondsnack i.p.v. een zak chips en een glas water i.p.v.
wijn!
Nu ik mijn volgende zin op wil schrijven, krijg ik opeens
een brok in mijn keel… “ik ga mijn tas inpakken voor de drie-daagse cursus”…
Euh… drie dagen zonder kinderen, jeetje
daar moet ik eigenlijk niet aan denken…
Reacties