vrouw – moeder - zus – tante - docente – creatief – studie – broodbakken – groentetuintje - voeding
Mijn verjaardag vier ik eind mei, maar mijn 7e naamdag wordt dit weekend gevierd!
Bij mijn geboorte kreeg ik, zoals zo velen, de familienaam
van mijn vader. Mijn moeder kon niet wennen aan een andere naam en daarom gebruikte
ze haar eigen naam. Zij was trots op wie ze was en op haar naam. Vroeg iemand naar
haar naam, dan klonk ze bijna als James Bond. Uw naam? Sont, Anneke Sont, (en
dan spelde ze) S.O.N.T.
Tijdens de ziekte van onze moeder zijn mijn zusje en ik aan
de slag gegaan met onze naamsverandering. Het voelde aan als een soort
huwelijk, waar je de naam van je partner aanneemt. We hadden niets tegen onze
oude naam, maar we hadden véél meer met onze mamma’s naam. Het dragen van dezelfde
naam die voor ons staat voor: sterk, stoer, doorzetten en vechten.
Helaas kregen we te horen dat het verzoek om onze moeders
naam aan te nemen was afgewezen. Doordat we dit bericht kregen op de dag van de
begrafenis, maakte het onze vechtlust alleen maar groter. We zijn een heel
traject ingegaan en opgeven was geen optie. Drie jaar later was het dan
eindelijk zo ver en konden we gaan oefenen op een nieuwe handtekening!
Twee jaar geleden kwam de
geboorte van mijn dochter Anna in zicht. Op 17 november mocht ik mij al vijf jaar
Sont noemen en de kans was aanwezig dat we dan ook Anna’s geboorte konden
vieren. Maar ze kwam een dagje later, de 18e. Nu hebben we dus beiden een
feestdag, onze eigen dag en die hoeven we niet te delen!
En hoe mijn man laat zien dat hij mijn naam en het
verkrijgen ervan bijzonder vindt? Onze kinderen dragen mijn naam!
Tot
volgende week!
Reacties